ประมวลภาพความเสียหายจากคลื่นสึนามิ ในมหาสมุทรอินเดียปี 2547

ณ เวลา 07:59 น. ซึ่งเป็นเวลาท้องถิ่นของวันหลังวันคริสต์มาสในปี 2547 เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่นับว่ารุนแรงเป็นอันดับสาม จากที่เคยมีการบันทึกไว้ ที่เกิดขึ้นนอกชายฝั่งเกาะสุมาตราของประเทศอินโดนีเซีย ส่งผลให้เกิดคลื่นสึนามิ ที่คร่าชีวิตผู้คนที่ไม่ทันเตรียมตัวรับมือภัยพิบัติ ไปหลายล้านราย

การเกิดแผ่นดินไหวใต้น้ำทะเลขนาด 9.1 แมกนิจูด บริเวณนอกชายฝั่งของอ่าวสุมาตรา ก่อให้เกิดคลื่นสึนามิยักษ์ที่พัดไปไกลกว่าหลายพันไมล์ ก่อให้เกิดความเสียหายร้ายแรง ทั้งได้พัดถล่มมากกว่า 12 ประเทศ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียใต้ และตลอดแนวชายฝั่งตะวันออกของแอฟริกา เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 2547

แผ่นดินไหวรุนแรงที่รู้จักกันในชื่อ "สึนามิมหาสมุทรอินเดีย" ก่อให้เกิดระดับน้ำทะเลสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้เกิดคลื่นยักษ์สึนามิซัดเข้าฝั่งในหลายสิบประเทศ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เอเชียใต้ รวมถึงแอฟริกาตะวันออก เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 2547

“แผ่นดินไหวใต้น้ำ (ขนาด 9.1 แมกนิจูด) ทำให้เกิดกลุ่มคลื่นน้ำปริมาตรมหาศาล และก่อให้เกิดคลื่นสึนามิทั่วโลกที่ซัดถาโถมเข้าบางพื้นที่ภายใน 20 นาที และบางพื้นที่ภายใน 7 ชั่วโมง สึนามินี้ถูกตรวจพบโดยสถานีตรวจวัดระดับน้ำชายฝั่งมากกว่า 100 แห่ง ในแอ่งมหาสมุทรแอตแลนติกและแปซิฟิก” องค์การบริหารมหาสมุทรและชั้นบรรยากาศแห่งชาติ หรือ โนอา (National Oceanic and Atmospheric Administration – NOAA) รายงาน

“สถิติที่ยากจะเข้าใจอย่างหนึ่งจากคลื่นสึนามิ คือ คลื่นสึนามิที่สูงถึง 167 ฟุต (50 เมตร) ในจังหวัดอาเจะห์ ของอินโดนีเซีย ทางตอนเหนือของเกาะสุมาตรา ส่งผลให้เกิดน้ำท่วมลึกเข้าไปในแผ่นดินถึง 3 ไมล์ (4.8 กิโลเมตร)”

หลังจากที่ในที่สุดระดับน้ำได้สงบลง พบยอดผู้เสียชีวิตทั่วโลกพุ่งสูงถึง 230,000 ราย รวมถึง 167,000 ราย ในจังหวัดอาเจะห์ ตามข้อมูลของโนอา ซึ่งประเมินความเสียหายไว้ที่ 13,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ

ในห้วงเวลาจากหลายชั่วโมง จนถึงหลายวันต่อมาหลังเกิดภัยสึนามิครั้งใหญ่ ช่างภาพในมาเลเซีย อินโดนีเซีย และไทย ได้บันทึกภาพความเสียหายที่เกิดขึ้นทั่วทั้งภูมิภาค

นักท่องเที่ยวเล่นน้ำทะเล ขณะคลื่นสึนามิระลอกใหญ่จากมหาสมุทรอินเดียโถมเข้าสู่หาดไร่เลย์ จังหวัดกระบี่ วันที่ 26 ธันวาคม 2547 (เอเอฟพี)

เจ้าหน้าที่พยาบาลไทยเข็นนักท่องเที่ยวที่ได้รับบาดเจ็บจากภัยพิบัติสึนามิไปรับการรักษาที่โรงพยาบาลภูเก็ตอินเตอร์เนชั่นแนล ในภูเก็ต วันที่ 26 ธันวาคม 2547 (ซาอีด คาน/เอเอฟพี)

ความแรงของคลื่นสึนามิซัดเรือประมงจากทะเลขึ้นไปเกยบนชายหาด ในภูเก็ต เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 2547 (รอยเตอร์)

ภัยพิบัติจากสึนามิทิ้งร่องรอยความหายนะไว้ที่อ่าวต้นไทร บนเกาะพีพี จังหวัดกระบี่ ดังที่เห็นในอีกสองวันต่อมา คือวันที่ 28 ธันวาคม 2547 (ลูอิส เอนริค แอสคิว/รอยเตอร์) 

นักท่องเที่ยวบนเกาะภูเก็ต จับกลุ่มยืนดูรถบัสที่พลิกคว่ำจากคลื่นสึนามิ เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 2547 (เอเอฟพี)

เจ้าหน้าที่ตำรวจไทยเดินผ่านเศษซากตามท้องถนน จากคลื่นสึนามิถล่มขึ้นชายฝั่ง หลังจากพัดถล่มเกาะภูเก็ต วันที่ 26 ธันวาคม 2547 (เอเอฟพี)

หญิงรายหนึ่งอุ้มเด็กเล็กพร้อมด้วยชาวบ้านสองราย พากันเร่งหนีน้ำ จากหมู่บ้านกัวลาเกออูโต ในโลเซอูมาเว ประเทศอินโดนีเซีย วันที่ 26 ​​ธันวาคม 2547 (เอเอฟพี)

หญิงไทยรายหนึ่งขณะเก็บข้าวของของเธอจากเศษซากใกล้ชายฝั่งหาดป่าตอง จังหวัดภูเก็ต หนึ่งวันหลังจากคลื่นสึนามิครั้งใหญ่ถล่มพื้นที่ เมื่อวันที่ 27 ธันวาคม 2547 (ซาอีด คาน/เอพี)

กุศล เวชชกุล สวดอธิษฐานให้ดวงวิญญาณของน้องสาว ที่เสียชีวิตจากภัยสึนามิ เมื่อรุ่งสางที่ชายหาดใกล้เขาหลัก จังหวัดพังงา วันที่ 29 ธันวาคม 2547 (เดวิด ลองสตรีธ/เอพี)

ทหารไทยแบกโลงศพเปล่าที่จำเป็นสำหรับผู้เสียชีวิตจากภัยพิบัติสึนามิ ในจังหวัดพังงา วันที่ 28 ธันวาคม 2547 (ชัยวัฒน์ ทรัพย์ประสม/รอยเตอร์)

เจ้าหน้าที่ทหารและชาวบ้าน ในจังหวัดพังงา ขณะค้นหาร่างเหยื่อสึนามิ ใกล้กับเรือตำรวจที่ถูกคลื่นสึนามิซัดเข้าฝั่ง เมื่อวันที่ 28 ธันวาคม 2547 (ชัยวัฒน์ ทรัพย์ประสม/รอยเตอร์)

เด็ก ๆ ในนาข้าว มองขึ้นฟ้าเพื่อรอรับสิ่งของบรรเทาทุกข์จากเฮลิคอปเตอร์ นอกเขตบันดาอาเจะห์ ประเทศอินโดนีเซีย เมื่อวันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2548 (ยูจีน โฮชิโกะ/เอพี)